Shinny, happy people...
...clapping hands!
Μένουν λοιπόν άλλες 2 παραστάσεις στο Nixon για τη φετινή σεζόν. Όμως, το «Αντί Διδακτορικού» θα συμμετέχει στο bob theatre festival που διοργανώνουν στο θέατρο Χώρα η ομάδα abovo και η θεατρική εταιρεία CoYoT!
Περισσότερες πληροφορίες εδώ!
Ακόμα περισσότερες πληροφορίες εδώ!
Κάτι πρέπει να έχω πάθει, δεν μπορώ να κεντράρω...
Τι είναι αυτά τα καλλιτεχνικά σκοτάδια αριστερά;!
Ώπα! Μια κάμερα! Ε, ναι λοιπόν, χθες βράδυ είχαν έρθει από το hbc για να μου πάρουν συνέντευξη για το «Αντί Διδακτορικού». Εννοείται πως η συνέντευξη θα αναρτηθεί με το που θα είναι διαθέσιμη στην ενότητα «ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι»!
Τέλος πάντων, αυτός εδώ είναι ο Λούις! Για μισό λεπτό! Εκνευριστικά λεπτός... Μπλουζάκι με νεκροκεφαλή... Μαύρο μαλλί με φράτζες που σχεδόν κρύβουν τα μάτια... Παίζω τον emo;! Πώς το κάνω αυτό; Ευτυχώς το σάιτ της σειράς μου παρέχει κάποιες πληροφορίες για να τον χαρακτήρα του ήρωα: Luis is the techie geek of the bunch, and is fascinated with the many futuristic gadgets that C.G.'s father has included on Time Flyer to aid in the crew's mission objective. The only problem is that he's also an extreme hypochondriac, and often he's too afraid of what ailments might be present in the future environments he's visiting to put those gadgets to use! Τέλεια! Όχι απλώς κάνω έναν emo, είμαι και σπασικλάκι!
Είναι ένας ρόλος κόντρα, μιας και ο Κόσμο είναι ο βλάκας της υπόθεσης. Έπρεπε όμως να βρω κοινά στοιχεία με τον ήρωα για να μπορέσω να τον ερμηνεύσω. Μπορεί να μην έχω φτερά όπως αυτός, έχουμε όμως και οι δύο πράσινα μάτια! Και πριν προλάβει κανείς να σχολιάσει το πράσινο μαλλί του Κόσμο σε αντίθεση με το αόρατο δικό μου, δείτε μια φωτογραφία μου από τις φετινές απόκριες!
Σύμπτωση; Προαίσθημα; Πεπρωμένο; Αφήνω τα σχόλια σε εσάς! Και αυτή είναι μόνο η αρχή! Επόμενος στόχος: συμμετοχή σε μεταγλώττιση βραζιλιάνικου, για να εξασκήσω και τη δραματική μου υποκριτική γκάμα.
3 άτομα στο κοινό= κάνω τέχνη.
Και να η απόδειξη! Αν μετρούσε η ποσότητα, θα έκανα τα αδύνατα δυνατά να μη μου φύγει εκτός κάδρου το εκλεκτό μέλος του κοινού που κάθεται τέρμα αριστερά στην πρώτη σειρά.
Και άλλα 22 άτομα στο κοινό= κάνω επιτυχία!
Πέρασα τόσο καλά στη χθεσινοβραδινή παράσταση, που αυτοσχεδίασα αρκετά εκτός κειμένου. Και κάποιους από αυτούς τους αυτοσχεδιασμούς, θα τους εντάξω στο «Αντί Διδακτορικού»! Σας ευχαριστώ λοιπόν για το γέλιο και την έμπνευση!
Ποιος είναι αυτός ο Μπέκετ;...
Πατάμε στην εικόνα και μεγαλώνει η σελίδα!Και για τους πολύ τεμπέληδες, ορίστε οι αναφορές στο «Αντί Διδακτορικού»:
ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ STΑΝD-UΡ ΚΩΜΙΚΟΙ
Δάφνη Κοντοδήμα
Μια... διαφορετική παράσταση stand-up comedy παρουσιάζει ο Δημήτρης Δημόπουλος, που ασχολείται με το είδος από το 1996, σε μια αίθουσα προβολών με αναπαυτικούς καναπέδες. Ένας λόγος που οι παραστάσεις stand-up comedy δεν έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση του ελληνικού κοινό είναι ο φόβος του... προβολέα που στρέφεται στον θεατή και όλοι περιμένουν την απάντησή του. «Τα μπροστινά καθίσματα είναι συνήθως άδεια» αναφέρει ο Δημήτρης Δημόπουλος. «Φέτος δεν "πειράζω" το κοινό. Θεωρώ τεμπελιά να μιλάς μόνο δέκα λεπτά και μετά να δίνεις το μικρόφωνο στον θεατή. Η αμφιθεατρική αίθουσα βοηθάει καθώς σε προϊδεάζει ότι θα είσαι μόνο θεατής» λέει.
Στο «Αντί διδακτορικού», μιλάει για φοιτητές και νέους που μένουν με τους γονείς και πληρώνονται έναν μίζερο μισθό, και όχι «για το σεξ και τις σχέσεις των δύο φύλων που εξασφαλίζουν το γέλιο».
Εντάξει, η εκκλησία μπορεί να μαζεύει περισσότερο κόσμο...
...αλλά δεν νομίζω να μαζεύει τόσο καλό κόσμο!
Την άλλη εβδομάδα ξεκινά και η παράταση 5 παραστάσεων που δόθηκε! Το «Αντί Διδακτορικού» θα παρουσιαστεί στο Nixon την Τρίτη 21/4 και τα επόμενα δύο Δευτερότριτα (27-28/4 και 4-5/5). Δυστυχώς για μένα, ο Κωνσταντίνος Πιλάβιος που έκανε τα βίντεο της παράστασης και με βοηθά κάθε Δευτέρα στον ήχο, τα φώτα και τις προβολές θα λείπει από κάποιες παραστάσεις σε γυρίσματα για κάτι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο που ετοιμάζει. Έτσι θα πρέπει να στήσω μόνος μου την κονσόλα. Και για να μην κάνω κάνα λάθος... τη φωτογράφισα!
Φαίνεται απλό, αλλά το ένα πάει στον προτζέκτορα, το άλλο πάει στο λάπτοπ, το παράλλο πάει στα μεγάφωνα... Και είναι και άλλα τόσα που δεν φαίνονται!!!
Το τελευταίο όρντινο.
Λίγο πριν την έναρξη της τελευταίας παράστασης!
Ήταν μια παράσταση με εκπληκτική μουσική, όπου έκανα καινούργιους φίλους και ενδιαφέρουσες γνωριμίες. Έμαθα πολλά, έζησα περισσότερα και χαίρομαι πολύ που τελείωσε! Είναι η πρώτη φορά που τελειώνει μια παράσταση και δεν αισθάνομαι το κενό που αφήνει, αλλά τις νέες προοπτικές που επιτρέπει!
