Όσοι με γνωρίζετε, ξέρετε τι ψείρας γίνομαι με τις μεταφράσεις, όσοι δεν με ξέρετε μπορείτε να ρίξετε μια ματιά εδώ, και να καταλάβετε γιατί το είχα αφήσει το άθλημα. Αφού λοιπόν λύθηκαν κάποια ζητήματα που με εμπόδιζαν να αναλάβω τη μετάφραση, την ανέλαβα. Κάθισα λοιπόν πρώτα να δω την ταινία. Δεν περνά το πρώτο λεπτό και σκάει ο πρώτος εφιάλτης! Το εναρκτήριο σονέτο από το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»!!! Ευτυχώς όχι όλο, μόνο η αρχή του...
Two households, both alike in dignity,
In fair Verona, where we lay our scene,
From ancient grudge break to new mutiny,
Where civil blood makes civil hands unclean.
Που να σου $%&*(#!!! Και δεν είναι που είναι έμμετρο, είναι που πρέπει να κολλάει στο στόμα του ήρωα που τα λέει, στις παύσεις που κάνει και να μην είναι τόσο φρικιαστικό όσο μπορεί να είναι, επειδή είναι για ταινία που απευθύνεται σε παιδιά! Ιδού το αποτέλεσμα:
Εξίσου σεβαστοί είναι δυο οίκοι
'Κεί στη Βερόνα, σκηνή μας για το δράμαΈχθρα παλιά γεννά νέα φρίκη
Κι ένας θνητός σ' άλλο θνητό ανοίγει τραύμα
Το τελευταίο στίχο τον μετέφρασα πρώτα «αίμα θνητού, χέρι θνητού λερώνει», μα τα κρατάω για τη μετάφραση του «Σουίνι Τοντ» αυτά τα αιματοκυλισμένα! Μόλις τελείωσα το πρώτο μέρος της ταινίας, οπότε είπα να γράψω κάτι, για να γιορτάσω την επιστροφή μου στη μετάφραση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου