Δύο χρόνια μετά το πρώτο μου χτύπημα στην Ύδρα, επέστρεψα δριμύτερος και με έναν μόνο σκοπό: να κατακτήσω το νησί των εφοπλιστών με το «Αντί Διδακτορικού»! Η παράσταση θα παρουσιαζόταν στο μπαρ του Castello, εγώ ανυπομονούσα να παίξω και πάλι, πόσο μάλιστα σε ένα κοινό που δεν με είχε ξαναδεί. Το σχέδιο πήγαινε πολύ καλά. Μέχρι που έφτασα στον τόπο του εγκλήματος, και παραδόθηκα στην ομορφιά του...
Τι ασχήμια, τι βούρκος, τι χάλι μαύρο...
Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στο πανούργο μου σχέδιο και όσο κάναμε έλεγχο στα φώτα και στο μικρόφωνο, σκεφτόμουν συνέχεια «μπορείς να κατακτήσεις την Ύδρα και να γίνεις εσύ ο κυρίαρχος των εφοπλιστικών κύκλων, κι ας μην έχεις ούτε καράβι, ούτε σκούνα, ούτε βατραχοπέδιλο!». Κι όταν τελείωσα με τα τεχνικά, περίμενα να έρθει η ώρα της παράστασης, ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα από το μπαρ. Το αποτέλεσμα: Ύδρα-Δημόπουλος: 2-0.
Μια ύστατη προσπάθεια να υπερκαλύψω το νησί...
Και ήρθε η ώρα της παράστασης! Το «Αντί Διδακτορικού» εγκαινίασε στις 18/06/10 τη θεατρική δράση του Castello, η οποία θα συνεχιστεί και με άλλες παραστάσεις και δρώμενα, και πιθανότατα με την επανάληψη του «Αντί Διδακτορικού»! Οπότε θα έχω και μια δεύτερη ευκαιρία να κατακτήσω το νησί...
Επί τω έργω! Ιν άξιον, δηλαδή...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο το προσωπικό του Castello για τη θερμή υποδοχή, την εγκάρδια φιλοξενιά και τα αμέτρητα σφηνάκια!
ΥΓ Παρακαλείται ο Γιώργος Κατινάς που οργάνωσε την απόβαση του «Αντί Διδακτορικού στην Ύδρα να οργανώσει κι άλλες τέτοιες εξορμήσεις...
ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ
κατηγορητήριο: υπέρμετρη αισιοδοξία σε περιόδους κρίσης
(βοηθάει και το αλκοόλ, βέβαια... χικ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου