Koca Kola

Θα το αγοράζατε αυτό το προϊόν; Ακόμα και αν σας έλεγαν πως είναι ολόιδιο στη γεύση, ακόμα και αν σας διαβεβαίωναν πως είναι το ίδιο προϊόν, απλώς έγινε ένα ορθογραφικό λάθος στη συσκευασία, ακόμα και αν το κουτάκι ήταν εξίσου κόκκινο ή το μπουκάλι εξίσου καμπυλωτό. Θα τους εμπιστευόσασταν;...

Χθες, λοιπόν, πήγα και είδα την ταινία «Πεθαίνω στα γέλια» , μια ταινία με θέμα έναν σταντ-απ κωμικό και ηθοποιό που ανακαλύπτει πως πάσχει από μία σοβαρή ασθένεια και έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο και μπλα, μπλα, μπλα... Ποτέ δεν ήμουν φαν του Άνταμ Σάντλερ, και μάλιστα πριν πάω πέτυχα στο τρένο μία γνωστή μου που την είχε ήδη δει και μου είπα να μην πάω. Όμως πήγα, την είδα και με έβαλε σε σκέψεις. Όχι τόσο για το δράμα του ήρωα, όσο για κάτι που είδα στη μετάφραση.

Κάποια στιγμή ο ήρωας, που έχει παρατήσει το σταντ-απ για μια καριέρα στην υποκριτική, λέει κάτι τέτοιο:

I think I'll start doing stand-up again.

Και πέφτει ο υπότιτλος:

Λέω να ξαναρχίσω να κάνω stund-up.

Και παγώνω! Και λέω δεν μπορεί, ορθογραφικό λάθος είναι, αποκλείεται... Κι όμως. Σε όλη την ταινία αναγραφόταν "stund-up" και εγώ να σκέφτομαι «καλά, ποιος το μετέφρασε, ποιος το έλεγξε, ποιος πάτησε τον υπότιλτο στην ταινία, ποιος επέτρεψε να βγει αυτό έτσι στις αίθουσες;».

Συχνά με ρωτάνε πώς πάει το σταντ-απ στην Ελλάδα και αν έχει κόσμο και ένα σωρό τέτοιες ερωτήσεις. Συνήθως απαντώ «ε, δεν είμαστε και τα μπουζούκια». Αλλά πώς να πάει καλά όταν φαίνεται πως είναι κάτι τόσο εξωτικό που ούτε σε μια ταινία του συρμού δεν αποδίδεται σωστά. Τσάμπα προσπαθούμε μάλλον όσοι κάνουμε σταντ-απ στην Ελλάδα...

Και αυτό δεν χωνεύεται με τίποτα. Ούτε με Koca Kola. Ούτε με Pepsee. Ούτε καν με μια σώδα.

ΥΓ Αύριο ξεκινάω να διδάσκω σταντ-απ εδώ.