Μόλις διάβασα
εδώ για έναν τύπο στο Χονγκ-Κονγκ που άρχισε να μοιράζει χρήματα σε αγνώστους στο δρόμο, επειδή, όπως δήλωσε, ένοιωθε θλίψη και μοίρασε τα χρήματα για να «ευθυμήσει». Με τα ίδια χρήματα που μοίρασε θα μπορούσε να είχε έρθει στο Nixon και να δει το «Αντί Διδακτορικού»! Εντάξει, μπορεί να μην καταλάβαινε τι έλεγα, αλλά σίγουρα θα τον είχαν συμπαρασύρει τα γέλια των άλλων. Γιατί το γέλιο είναι όντως μεταδοτικό!
Ορίστε, αυτοί γιατί δεν βγήκαν να μοιράσουν λεφτά;
Μα επειδή δεν είχαν κατάθλιψη χθες βράδυ!
Δεν ξέρω αν φαίνονται οι άδειες θέσεις (εντάξει, φαίνονται, το ξέρω!). Κάθε άδεια θέση είναι μια χαμένη ευκαιρία γέλιου. Μήπως να πήγαινα να παίξω στο Χονγκ-Κονγκ;...
Πάει μια παράσταση ακόμα. Μένουν άλλες 20!
1 σχόλιο:
βασικά εγώ διάβασα πως μοίραζε κινητά χαχαχαχα
Δημοσίευση σχολίου