Σας ευχαριστώ!

Ο τίτλος «Καλύτερου Κοινού της 30/3» απονέμεται στους 24 θεατές που είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πιο επεισοδιακή (δείτε σχόλιο) παράσταση ώς τώρα!

Βλέπεις την πρώτη φωτογραφία και λες «γεμίσαμε και απόψε». Βλέπεις τη δεύτερη και λες «φταίει η κρίση, φταίει το κρύο, φταίει που άλλαξε η ώρα και νομίζουν όλοι πως είναι καλοκαίρι». Μετά βλέπεις τα χαμόγελα του κοινού και δεν φταίει τίποτα! Σας ευχαριστώ για το γέλιο σας και την υπομονή που δείξατε με όσα έγιναν (δείτε σχόλιο, λέμε!).

Πρεμιέρα Disco Lives!

Έγινε λοιπόν και η πρεμιέρα του "Disco Lives" μιας παράστασης του Γιώργου Κατινά σε κείμενα του Δημήτρη Δημόπουλου (δικά μου δηλαδή). Ο Γιώργος ήθελε να κάνει μια party-theatre παράσταση και είχε ξεκινήσει να δουλεύει τους ήρωες με τους έξι ηθοποιούς που είχε επιλέξει. Μου πρότεινε να γράψω κείμενα, το ένα έφερε το άλλο, και να που κάναμε πρεμιέρα!

Αριστερά, η είσοδος του obi-uptown που οδηγεί στο χώρο του μπαρ που παίζουμε. Δεξιά, ένας τοίχος γεμάτος αφίσες μας!

Λίγο πριν την πρεμιέρα, έλεγχος ήχου και φωτών.

Η Δήμητρα και ο Αλέξανδρος, οι dj της παράστασης και του πάρτι που ακολουθεί! Ο Γιώργος δεν χορεύει, κάτι δείχνει σε μια τελευταία σκηνοθετική οδηγία...

Αυλαία και πάμε!

(από αριστερά προς δεξιά)

Γιάννης Διαμαντής (Βασίλης)

Αβραάμ Παπαδόπουλος (Τάκης)

Σταυρούλα Μουσούλη (Βέρα)

Μελίνα Ντόβολου (Ειρήνη)

Γιάννης Αθητάκης (Άρης)

Έλενα Τριανταφύλλου (Νότα)

Πάμε, πάμε, πάμε!

Και υπόκλιση!

Σας ευχαριστώ!

Ο τίτλος «Καλύτερου Κοινού της 23/3» απονέμεται σε όσους επιβίωσαν των ιώσεων, που προκάλεσαν κάποιες ακυρώσεις κρατήσεων στη χθεσινή παράσταση του «Αντί Διδακτορικού», και ήρθαν στο Nixon!

Εντάξει, είχαμε ακυρώσεις, δεν γέμισαν 4 θέσεις, δύο από τη μία πλευρά, και δύο από την άλλη. Όλες στην πρώτη σειρά!

Αντιθέτως, η γαλαρία ήταν γεμάτη! Μη φοβάστε, ο κωμικός δεν δαγκώνει, ελάτε καθίστε και μπροστά.

Σας ευχαριστώ!

Μετά την ακύρωση της παράστασης της προηγούμενης Δευτέρας, ήταν διπλή η χαρά μου που έπαιξα στο κάτωθι εικονιζόμενο κοινό που με τίμησε με την παρουσία του στο «Αντί Διδακτορικού» στο Nixon.

Δικαιωματικά λοιπόν τους απονέμεται ο τίτλος «Καλύτερου Κοινού της 16/3»! Έχω ξεπαραδιαστεί να δίνω βραβεία, αναρωτιέμαι πως τα βγάζουν πέρα οικονομικά τα Νόμπελ και τα Όσκαρ.

Αυτή η τελευταία βγήκε λίγο κουνημένη, γι' αυτό φαίνονται άδειες δύο θέσεις!

Είμαι πολύ περήφανος!

Είμαι πολύ περήφανος που συμμετείχα ως βοηθός σκηνοθέτη και χειριστής υπερτίτλων στην όπερα «Τροβατόρε» που ανέβασαν οι Όπερες των Ζητιάνων τον Μάιο και τον Νοέμβριο του 2008 στο bios. Πάνω στο ηλεκτρολογίο, όπου βρισκόμουν κατά την παράσταση με το λάπτοπ μου ρίχνοντας τη μετάφραση, είχα αυτή περίπου τη θέα...

Και γιατί τα θυμήθηκα σήμερα; Επειδή σήμερα ανέβηκαν στο κανάλι της ομάδας στο YouTube αποσπάσματα από το ανέβασμα και κατάλαβα γιατί το κοινό έφευγε τόσο συγκινημένο. Ένα μικρό δείγμα από την έναρξη της παράστασης στο παρακάτω βίντεο.

Περισσότερες πληροφορίες για τις Όπερες των Ζητιάνων στον ιστότοπό τους, αλλά και στο facebook και το MySpace της ομάδας, καθώς και στο κανάλι τους στο YouTube.

Χαράλαμπε, χαίρομαι που γνωριστήκαμε και μπόρεσα να μετέχω σ' αυτή τη δουλειά. Έκτορα, σ' ευχαριστώ για όσα έμαθα ως βοηθός σου. Γαβριέλλα, είσαι το αστεράκι μου! Κωνσταντίνε, τις λάμπες που βίδωσα στο σκηνικό σου μου τις ξεπλήρωσες με τα γέλια που ρίξαμε στιχουργώντας! Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους τραγουδιστές και τη χορωδία για αυτό το πολύτιμο μάθημα θεάτρου που μου κάνατε!

Σας ευχαριστώ!

Ο τίτλος «Καλύτερου Κοινού στις 9/3» απονέμεται σε όλους όσους είχαν κρατήσει θέσεις για την παράσταση, καθιστώντας την σολντ-άουτ από τις 15:00!!! Τους ευχαριστώ και τους ζητώ συγγνώμη που δεν κατάφεραν να χαρούν τις θέσεις που κράτησαν... Δυστυχώς η παράσταση της 9/3 ματαιώθηκε λόγω τεχνικών δυσκολιών, πέραν της δικαιοδοσίας των διοργανωτών της παράστασης.

Θέλω όμως να ευχαριστήσω όλους όσους μπήκαν στον κόπο να μου γράψουν εδώ, στο facebook και στο myspace για να μου πουν τη γνώμη τους για την παράσταση! Και μόνο ο κόπος σας να μου απαντήσετε, με γέμισε χαρά, πόσο μάλλον κάποια από όσα μου γράψατε. Ευχαριστώ!

Το «Αντί Διδακτορικού» θα επιστρέψει κανονικά την άλλη Δευτέρα. Και σύντομα θα υπάρξουν και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις!

Ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! (7)

Τώρα συνειδητοποιώ πόσο καλά έκανα που «έμαθα γράμματα» και επίσης «έμαθα και μια τέχνη». Αν δεν το είχα κάνει, δεν θα αναφερόμουν στην ενότητα «Τέχνες & Γράμματα» της Καθημερινής.

Το ξέρω πως δεν διαβάζεται, πατάμε πάνω στην εικόνα και αυτή εμφανίζεται σε όλο το μεγαλείο της! Για όσους ενοχλούνται από το κακό σκανάρισμα, τους προκαλώ να σκανάρουν οι ίδιοι μια σελίδα της Καθημερινής με σαρωτή που χωράει μόνο Α4 σελίδα! (Αν κι εγώ το έκλεψα, εκτύπωσα τη σελίδα από το pdf που βρήκα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας). Μπορείτε βέβαια να διαβάσετε το άρθρο του Ηλία Μαγκλίνη και εδώ, αλλά δεν θα δείτε τη φωτογραφία που τράβηξε η Ελισάβετ Μωράκη κατά τη διάρκεια της παράστασης μου.

Για τους πολύ τεμπέληδες, αντιγράφω αποσπάσματα του άρθρου (αυτά που με αφορούν, μην ξεχνάμε τον τίτλο της ανάρτησης!).

Νύχτες κωμωδίας με έναν ηθοποιό
Χιούμορ και σάτιρα σε παραστάσεις Stand-up Comedy
στα πρότυπα των Μπομπ Χόουπ και Λένι Μπρους

Του Ηλία Μαγκλίνη

Πριν ξεκινήσω τη βόλτα μου σε αθηναϊκούς χώρους που φιλοξενούν stand-up comedy, ρίχνω μια ματιά σε ένα λεύκωμα: σε μια φωτογραφία του Αμερικανοεβραίου Λένι Μπρους, τον βλέπουμε να κρατά ένα μικρόφωνο και να μας δείχνει το πρωτοσέλιδο μιας (αυτοσχέδιας) εφημερίδας: «ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΒΡΑΙΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ».Αυτό ήταν το γεμάτο μαύρο χιούμορ σχόλιο του Μπρους στους αρνητές του Ολοκαυτώματος, και το έκανε σε μία από τις παραστάσεις του [...] Εχουμε λοιπόν έναν κωμικό με ένα μικρόφωνο, και το κοινό απέναντί του. Μέσα από σχοινοτενείς μονολόγους, ο κωμικός, καυτηριάζει, σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, σατιρίζει: από τον εαυτό τους έως τις σχέσεις, το σεξ, τη θρησκεία, την πολιτική. [...] Οπως διαπιστώσαμε πάντως, αν κάνετε μια βόλτα σε μερικούς από τους χώρους όπου νέοι, κατά κανόνα, άνθρωποι δοκιμάζονται στο δύσκολο αυτό είδος, δεν θα περάσετε καθόλου άσχημα. [...]

Το βράδυ της Καθαράς Δευτέρας καταλήξαμε στο Nixon, στο εξαιρετικό screening room του (παίρνεις το ποτό σου και κάθεσαι σε πολύ αναπαυτικούς καναπέδες), για να δούμε ένα πολύ απαιτητικό one man show από τον Δημήτρη Δημόπουλο: «Αντί διδακτορικού» ο τίτλος και επί εβδομήντα λεπτά, με κάποιες, αναπόφευκτες «κοιλιές», ο Δ. Δημόπουλος έστησε μια ψευδο-αυτοβιογραφική ιστορία που θα μπορούσε να είναι η ζωή του καθενός μας – ειδικά όσων γεννήθηκαν μέσα στη δεκαετία του ’70, αλλά όχι μόνον. Ειδικά κατά το πρώτο ημίωρο ήταν απολαυστικός. [...]

Οσο για τον Δημήτρη Δημόπουλο, στο «Αντί Διδακτορικού», αποφεύγει και αυτός τα πολλά πολλά με το κοινό. «Ο κόσμος τρομάζει με αυτό και δεν το θέλω». Το «Αντί Διδακτορικού» προέκυψε μετά από «δώδεκα χρόνια συγκέντρωσης συγγραφικού υλικού που θα έφτανε για μια παράσταση τριών ωρών. Το μάζεψα στα εβδομήντα λεπτά. Η σκέψη μου ήταν να βάλω δύσκολα στον εαυτό μου και άφησα απ' έξω ερωτικά και σεξουαλικά. Αν δεις το γραμμένο κείμενο, είναι ένα άφυλο πράγμα. Κι είναι ένα στοίχημα. Το αποτέλεσμα μου έδειξε ότι άξιζε τον κόπο. Επίσης, δεν ήθελα να ασχοληθώ με την επικαιρότητα. Διακωμωδείται με απίστευτη ταχύτητα στο facebook, στα e-mail κτλ., δεν ήθελα να έρθει κάποιος στην παράσταση και να ακούσει ένα αστείο που διάβασε στο internet. Δεν θέλω να είμαι ο γελωτοποιός της αυλής. Σε κάποια θέματα δεν θέλω να είμαι η βαλβίδα της χύτρας, κάποιες φορές πρέπει η βαλβίδα να σκάει». Κι ο τίτλος, «Αντί Διδακτορικού»; «Μα είναι προφανές: είναι το αποτέλεσμα της ενασχόλησής μου επί δώδεκα χρόνια με το stand-up comedy. Κάποιος άλλος θα είχε γίνει δόκτωρ σε αυτό το χρονικό διάστημα».

Σας ευχαριστώ!

Δεν τίθεται θέμα συζήτησης! Ο τίτλος «Καλύτερου Κοινού της 2/3» απονέμεται στους κάτωθι εικονιζόμενους, για το γέλιο και τη συμμετοχή τους στην παράσταση από την οποία γύρισα. Τους ευχαριστώ για την υπέροχη βραδιά που ζήσαμε!

Η μία πτέρυγα γελούσε με την ψυχή της!

Η άλλη πτέρυγα γελούσε με την καρδιά της!

Ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! (6)

Είμαι έξαλλος με το πόσο χάλια βγήκε η φωτογραφία μου στο αφιέρωμα «ωδή στη χαρά» στο V-men, το ένθετο του Βήματος! Πραγματικά, δεν μπορώ να ηρεμήσω... :p

Ευτυχώς κάποια φίλη και συνάδελφος (ηθοποιός τε και σταντ-απ κωμικός) μου έστειλε το ακόλουθο βίντεο, επειδή είδε στο «Αντί Διδακτορικού» πόσο με απασχολεί το θέμα «Μπάρμπι», και κάπως ηρέμησα...

Σ' ευχαριστώ, Μαρία! Μου γλίτωσες μια συνεδρία!