Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
Οικονομική κρίση!
Και ενώ η οικονομική κρίση μάς χτυπά ανελέητα, εγώ κανονίζω να παρουσιάσω τον σταντ-απ μονόλογό μου «Αντί Διδακτορικού» από 9/2 στο μπαρ Nixon, στο υπέροχο σινεμαδάκι που έχουν! Όλα αυτά όμως απαιτούν χρήματα να το πω, λεφτά να το πω, αρχικό κεφάλαιο κίνησης να το πω;... Γι' αυτό και βγήκα στη ζητιανιά!
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Μια βόλτα στην Αθήνα.
Σήμερα ξύπνησα, ντύθηκα
και βγήκα μια βόλτα να δω την Αθήνα στολισμένη.
Όλα τα μαγαζιά είχαν στολίσει τις βιτρίνες τους.
Άναψαν και το δέντρο χθες βράδυ στο Σύνταγμα!
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS
H ανθρωπότητα δεν πρέπει να εφησυχάσει τώρα που η μάχη κατά του HIV έχει αρχίσει να αποδίδει, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS την 1η Δεκεμβρίου. «Βρισκόμαστε στην αυγή μιας νέας εποχής. Λιγότεροι άνθρωποι μολύνονται από τον HIV και λιγότεροι πεθαίνουν από AIDS [...] Βρισκόμαστε όμως ακόμη στην αρχή. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό» τόνισε ο Μπαν Γκι-μουν.
«Το AIDS δε θα εξαφανιστεί σύντομα. Η ταχύτητα με την οποία οι άνθρωποι μολύνονται από τον HIV είναι μεγαλύτερη από αυτή με την οποία μπορούμε να τους περιθάλψουμε. Το AIDS παραμένει ανάμεσα στις δέκα βασικές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, ενώ είναι ο υπ’ αριθμόν ένα δολοφόνος στην Αφρική» επισήμανε.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων αυξήθηκε το 2008 (547 νέες μολύνσεις μέχρι τέλος Οκτωβρίου) και έως το τέλος του έτους αναμένεται να φτάσει σε επίπεδα υψηλότερα ακόμα και σε σχέση με την περίοδο 2005 - 2006, όταν είχε καταγραφεί σημαντική αύξηση των φορέων.
Seasons of Love (από την ταινία "Rent")
«Το AIDS δε θα εξαφανιστεί σύντομα. Η ταχύτητα με την οποία οι άνθρωποι μολύνονται από τον HIV είναι μεγαλύτερη από αυτή με την οποία μπορούμε να τους περιθάλψουμε. Το AIDS παραμένει ανάμεσα στις δέκα βασικές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, ενώ είναι ο υπ’ αριθμόν ένα δολοφόνος στην Αφρική» επισήμανε.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων αυξήθηκε το 2008 (547 νέες μολύνσεις μέχρι τέλος Οκτωβρίου) και έως το τέλος του έτους αναμένεται να φτάσει σε επίπεδα υψηλότερα ακόμα και σε σχέση με την περίοδο 2005 - 2006, όταν είχε καταγραφεί σημαντική αύξηση των φορέων.
Seasons of Love (από την ταινία "Rent")
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008
Extreme makeover!
Οφείλω να παραδεχτώ πως μεγαλώνοντας, ομόρφυνα...
(Φωτογραφία από τις «Νύχτες Κωμωδίας», πριν 10 χρόνια περίπου)
(Φωτογραφία από τις «Νύχτες Κωμωδίας», πριν 10 χρόνια περίπου)
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Το Χρυσό Πακέτο!
Αυτό που θέλω να προσέξετε όλοι είναι τι γράφει κάτω-κάτω...
Τι σταντ-απ να κάνω εγώ μετά, όταν η ζωή ξεπερνά τη μυθοπλασία;!
Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
Ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! (4)
Τι σκέφτεται ο σταντ-απ κωμικός;
(α) Δεν αντέχεται τόση επιτυχία...
(β) Έκλεισα τον θερμοσίφωνα πριν έρθω Ξάνθη;
(γ) Ποιο είναι το καλό μου προφίλ;
(δ) Όλα τα παραπάνω επειδή είναι μουλτιτάσκινγκ.
(Η φωτογραφία από την παρουσίαση του «Αντί Διδακτορικού» στην Ξάνθη στις 9/11/08)
(α) Δεν αντέχεται τόση επιτυχία...
(β) Έκλεισα τον θερμοσίφωνα πριν έρθω Ξάνθη;
(γ) Ποιο είναι το καλό μου προφίλ;
(δ) Όλα τα παραπάνω επειδή είναι μουλτιτάσκινγκ.
(Η φωτογραφία από την παρουσίαση του «Αντί Διδακτορικού» στην Ξάνθη στις 9/11/08)
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008
Psonara you get born, not get done. (3)
Έδωσα μια συνέντευξη για το e-write.gr με αφορμή την παρουσίαση του «Αντί Διδακτορικού» στην Ξάνθη. Έτσι όπως ήταν ονλάιν, τα δάχτυλά μου μ' έτρωγαν να πατήσω την αυτόματη μετάφραση... Και το έκανα!
We have the honor to host in our Blog, the Diitri Dimopoulos, one of the few people who represent our country in the Stand Up Comedy. O Dimitris is an actress, singer in opera houses and one of the most well known Stand Up Comedians of our country. On the occasion of the event in Xanthi talks about his work, his life and of course the Stand Up Comedy.
e-write: Dimitri first to thank you for this interview.
IGC: I thank you for your kind invitation. (He has since Buffet ;...)
e-write: We would like to tell us when and how we started with the SUC. What was the initial stimulus in that you did to deal with something so foreign to the Greek data?
IGC: I started to make Stanton-by 1996, Nights of Comedy Rikaki Lucia. The group is then housed in the Exarhia Themistocleous 104 and was the first year that host in a space specially created for this species. I had never seen my Stanton-up, I had just read about the team, kind of like tickling my mind and decided to go to a hearing.
e-write: What is SUC for you?
IGC: The Stanton-up offers me a channel of communication need to express many of those with problems and concerns. Can be a very important area of expression. We need enough work and perseverance to be able to escape from the facilities thank the public and easy to find your own voice to be heard finally. Can your entertainment to make fun of others.
e-write: What made you think you can make it?
IGC: The ignorance me! The perspicacity and corrosive and I could always have them around to laugh. It is information to help me, but not enough when you first came on stage. Then we come up against strangers and must create channels. Once I felt confident in myself and in my material, they can inspire confidence and the public, who believed, with trust and leave to drive the thought of where they want.
e-write: Only where you draw your ideas?
IGC: From everywhere, but focuses more on everyday life. The news is something that leaves me almost indifferent, I prefer to deal with issues that have a duration of time beyond the day. Because as Stanton-up comedian I have practiced longer to see the temporal power will have a joke, I prefer to my texts to deal with more issues over time. It is understood that I and my cakes are born, live and die at the same time. And do not underestimate the chavale, the chavales can be redemptive and needs! (As he said that the buffet ...)
e-write: There are some comedians of the SUC, or who think that influence?
ΙGC: Because when I started, I did not know what happened to me, to affect the comedians who see to the club. I had but my acquaintance with two comedians who did seminars Stanton-up in Athens, the Irishman Owen O 'Neill, from whom I learned how important it is to tell your story on stage, or even if it is not yours , It seems to do yours, and the Englishman Rob Chitsmoou in which we have many comedians improvisations.
e-write: Do you think the SUC is a kind of art? What do difficult and what is different from acting or writing?
IGC: I believe that life is a kind of art. The Stanton-up is not seen by many types of art, but uses many elements of other arts. Are you also a writer, director and actress in a play whose artistic value is easily reprehensible. The euphoria offered by the laughter can be catalytic value, but because it turns off when stopped, and easily forgotten. If the theater is the faithful wife of the arts, the Stanton-up is the atachti lover of the arts. The Stanton-by, as I understand, is so fluid in form and content can be difficult to say something generally about the relationship with the hypocritical and specifications. Personality is so, that should speak to each comedian separately for these two elements together and get a general idea.
e-write: Just to think you're good actor or writer to be SUC or need something else?
IGC: I have seen good texts to sink because of poor acting. I have seen good actors to sink because of bad texts. The combination of the two is so important to distinguish wrong with the «or», should there be a huge «and». The something else is needed is the personality of comedians.
e-write: Do you think that humor can have universal acceptance or have to adjust to some players?
IGC: Do you say, is this interview or doctorate? The humor in Stanton-by is wonderful because it may be what he wants to be! It is the choice of each consolidated and how will you irreconcilable with the material or how will feel free to make changes. Personally, I go crazy to leave on a good show to transfer to the public in unexplored parts, to improvise together and get lost in the uniqueness of the moment. The humor may be universal, everyone laugh with someone who slip and fall, it may be and personnel, where they sit and laugh yourself and you can not explain to anyone where is the joke...
e-write: With the political satire do you do?
IGC: Off. Θεωρώ πως η διακωμώδηση της πολιτικής δεν μου ταιριάζει. I think the policy will not mocking my match. I think the political satire so liberating act which is coming to act as muscle relaxants rather than as adrenaline injection makes us look. The role of «gelotopoiou court» who says what others dare not and the thing sounds and burst is not.
e-write: Tell us a little about the content of the show you «Instead Ph.D.»
IGC: The show is the result of 12 years working on the Stanton-up. When I decided to make a solo appearance, I decided to be a show which does not deal at all with the «bitch», an issue that while it is true that will draw laughter, not concerned with the specifications of the «Instead Ph.D.». It was a bet with myself, to make a show that does not she clicks on many facilities.
e-write: How do you see the immediate future of the SUC in Greece?
IGC: I know that the Stanton-by will never be as popular as the bouzouki. Stanton-up for me is the comedian himself with the microphone. Guitars, puppets, imitation and the change is another thing. Currently in Athens there are so many shops that offer Stanton-up in various forms, which I think the public sending.
e-write: It may believe at some point to deal exclusively with the SUC and to live by that?
IGC: Yes, of course. In England or the U.S. (There buffets to see ...)
e-write: We know that you are outside the SUC actress and also deals with various other things. Would you like us to say some things about yourself these activities?
IGC: Because not live either in England or the U.S., a thousand million deal to live for. For this year, things will show that working on the show and the song of the Children's Theater National Opera which appear on recompile part where, as Stanton-up comedian, as a translator and columnist in the magazine highlights. But I do not know what to expect surprises. But the wait!
e-write: How can someone who cares for your performances to come in contact with you?
IGC: Can Buffet succeed in that I saw up and talk to me, but it can be to find myself looking at facebook or «Instead Ph.D.», at www.myspace.com or sending me a meil in dimitris_dimopoulos@yahoo.com
e-write: Dimitri grateful.
IGC: E'o e'ari'to! («I thank you» but masoulontas.)
Dimitris 9.Noem appears tomorrow in Xanthi, in the House of Culture FEX (against City Hall) at 22:00. (IS NOT NO BUFFET)
Η πρωτότυπη συνέντευξη βρίσκεται εδώ:
http://www.e-write.gr/posts/494
We have the honor to host in our Blog, the Diitri Dimopoulos, one of the few people who represent our country in the Stand Up Comedy. O Dimitris is an actress, singer in opera houses and one of the most well known Stand Up Comedians of our country. On the occasion of the event in Xanthi talks about his work, his life and of course the Stand Up Comedy.
e-write: Dimitri first to thank you for this interview.
IGC: I thank you for your kind invitation. (He has since Buffet ;...)
e-write: We would like to tell us when and how we started with the SUC. What was the initial stimulus in that you did to deal with something so foreign to the Greek data?
IGC: I started to make Stanton-by 1996, Nights of Comedy Rikaki Lucia. The group is then housed in the Exarhia Themistocleous 104 and was the first year that host in a space specially created for this species. I had never seen my Stanton-up, I had just read about the team, kind of like tickling my mind and decided to go to a hearing.
e-write: What is SUC for you?
IGC: The Stanton-up offers me a channel of communication need to express many of those with problems and concerns. Can be a very important area of expression. We need enough work and perseverance to be able to escape from the facilities thank the public and easy to find your own voice to be heard finally. Can your entertainment to make fun of others.
e-write: What made you think you can make it?
IGC: The ignorance me! The perspicacity and corrosive and I could always have them around to laugh. It is information to help me, but not enough when you first came on stage. Then we come up against strangers and must create channels. Once I felt confident in myself and in my material, they can inspire confidence and the public, who believed, with trust and leave to drive the thought of where they want.
e-write: Only where you draw your ideas?
IGC: From everywhere, but focuses more on everyday life. The news is something that leaves me almost indifferent, I prefer to deal with issues that have a duration of time beyond the day. Because as Stanton-up comedian I have practiced longer to see the temporal power will have a joke, I prefer to my texts to deal with more issues over time. It is understood that I and my cakes are born, live and die at the same time. And do not underestimate the chavale, the chavales can be redemptive and needs! (As he said that the buffet ...)
e-write: There are some comedians of the SUC, or who think that influence?
ΙGC: Because when I started, I did not know what happened to me, to affect the comedians who see to the club. I had but my acquaintance with two comedians who did seminars Stanton-up in Athens, the Irishman Owen O 'Neill, from whom I learned how important it is to tell your story on stage, or even if it is not yours , It seems to do yours, and the Englishman Rob Chitsmoou in which we have many comedians improvisations.
e-write: Do you think the SUC is a kind of art? What do difficult and what is different from acting or writing?
IGC: I believe that life is a kind of art. The Stanton-up is not seen by many types of art, but uses many elements of other arts. Are you also a writer, director and actress in a play whose artistic value is easily reprehensible. The euphoria offered by the laughter can be catalytic value, but because it turns off when stopped, and easily forgotten. If the theater is the faithful wife of the arts, the Stanton-up is the atachti lover of the arts. The Stanton-by, as I understand, is so fluid in form and content can be difficult to say something generally about the relationship with the hypocritical and specifications. Personality is so, that should speak to each comedian separately for these two elements together and get a general idea.
e-write: Just to think you're good actor or writer to be SUC or need something else?
IGC: I have seen good texts to sink because of poor acting. I have seen good actors to sink because of bad texts. The combination of the two is so important to distinguish wrong with the «or», should there be a huge «and». The something else is needed is the personality of comedians.
e-write: Do you think that humor can have universal acceptance or have to adjust to some players?
IGC: Do you say, is this interview or doctorate? The humor in Stanton-by is wonderful because it may be what he wants to be! It is the choice of each consolidated and how will you irreconcilable with the material or how will feel free to make changes. Personally, I go crazy to leave on a good show to transfer to the public in unexplored parts, to improvise together and get lost in the uniqueness of the moment. The humor may be universal, everyone laugh with someone who slip and fall, it may be and personnel, where they sit and laugh yourself and you can not explain to anyone where is the joke...
e-write: With the political satire do you do?
IGC: Off. Θεωρώ πως η διακωμώδηση της πολιτικής δεν μου ταιριάζει. I think the policy will not mocking my match. I think the political satire so liberating act which is coming to act as muscle relaxants rather than as adrenaline injection makes us look. The role of «gelotopoiou court» who says what others dare not and the thing sounds and burst is not.
e-write: Tell us a little about the content of the show you «Instead Ph.D.»
IGC: The show is the result of 12 years working on the Stanton-up. When I decided to make a solo appearance, I decided to be a show which does not deal at all with the «bitch», an issue that while it is true that will draw laughter, not concerned with the specifications of the «Instead Ph.D.». It was a bet with myself, to make a show that does not she clicks on many facilities.
e-write: How do you see the immediate future of the SUC in Greece?
IGC: I know that the Stanton-by will never be as popular as the bouzouki. Stanton-up for me is the comedian himself with the microphone. Guitars, puppets, imitation and the change is another thing. Currently in Athens there are so many shops that offer Stanton-up in various forms, which I think the public sending.
e-write: It may believe at some point to deal exclusively with the SUC and to live by that?
IGC: Yes, of course. In England or the U.S. (There buffets to see ...)
e-write: We know that you are outside the SUC actress and also deals with various other things. Would you like us to say some things about yourself these activities?
IGC: Because not live either in England or the U.S., a thousand million deal to live for. For this year, things will show that working on the show and the song of the Children's Theater National Opera which appear on recompile part where, as Stanton-up comedian, as a translator and columnist in the magazine highlights. But I do not know what to expect surprises. But the wait!
e-write: How can someone who cares for your performances to come in contact with you?
IGC: Can Buffet succeed in that I saw up and talk to me, but it can be to find myself looking at facebook or «Instead Ph.D.», at www.myspace.com or sending me a meil in dimitris_dimopoulos@yahoo.com
e-write: Dimitri grateful.
IGC: E'o e'ari'to! («I thank you» but masoulontas.)
Dimitris 9.Noem appears tomorrow in Xanthi, in the House of Culture FEX (against City Hall) at 22:00. (IS NOT NO BUFFET)
Η πρωτότυπη συνέντευξη βρίσκεται εδώ:
http://www.e-write.gr/posts/494
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008
Ζητείται συνθέτης
Ζητείται συνθέτης για τη μελοποίηση των ακόλουθων τετράστιχων:
Παρανάλωμα, μωρό μου, παρανάλωμα
Να καούμε στα κρεβάτια τα παράνομα
Κι αν μας πιάσουνε, του έρωτα το τρόπαιο
Ισως σ' εγκλημα μας ρίξει αποτρόπαιο
Στου έρωτα τα γκέμια
Δεμένο με κρατούσες
Με σφύρες και καλέμια
Μ' ακινητοποιούσες
Στης καρδιάς την καρμανιόλα
Μ' έριξες, παλιοκαριόλα
Κι όλα όσα μου 'χες τάξει
Μου τα πάτησε τ' αμάξι
Μάζευα ασφόδελους, ήλιους και βιολέτες
Κι είχα για πικ-νικ αβγά, μπρικ και κοτολέτες
Σίμωσες και κάθησες στην καρό κουβέρτα
Κι άρχισες τα πονηρά, λάγνα σούρτα-φέρτα
Αν ο χωρισμός περνούσε
Με υπόθετα κι ενέσεις
Άνετα ποιος θα μπορούσε
Να καθίσει πια σε θέσεις;
Κι ένα πεντάστιχο, άλλης τεχνοτροπίας.
Της νύχτας τα καμώματα
Στα ιδρωμένα στρώματα
Τα νιώθουνε τα σώματα
Στα κουρασμένα άκρα τους
Με πόνους μύριους κι άκρατους
Δεκτές μόνο σοβαρές προτάσεις. Δίδεται αμοιβή.
Παρανάλωμα, μωρό μου, παρανάλωμα
Να καούμε στα κρεβάτια τα παράνομα
Κι αν μας πιάσουνε, του έρωτα το τρόπαιο
Ισως σ' εγκλημα μας ρίξει αποτρόπαιο
Στου έρωτα τα γκέμια
Δεμένο με κρατούσες
Με σφύρες και καλέμια
Μ' ακινητοποιούσες
Στης καρδιάς την καρμανιόλα
Μ' έριξες, παλιοκαριόλα
Κι όλα όσα μου 'χες τάξει
Μου τα πάτησε τ' αμάξι
Μάζευα ασφόδελους, ήλιους και βιολέτες
Κι είχα για πικ-νικ αβγά, μπρικ και κοτολέτες
Σίμωσες και κάθησες στην καρό κουβέρτα
Κι άρχισες τα πονηρά, λάγνα σούρτα-φέρτα
Αν ο χωρισμός περνούσε
Με υπόθετα κι ενέσεις
Άνετα ποιος θα μπορούσε
Να καθίσει πια σε θέσεις;
Κι ένα πεντάστιχο, άλλης τεχνοτροπίας.
Της νύχτας τα καμώματα
Στα ιδρωμένα στρώματα
Τα νιώθουνε τα σώματα
Στα κουρασμένα άκρα τους
Με πόνους μύριους κι άκρατους
Δεκτές μόνο σοβαρές προτάσεις. Δίδεται αμοιβή.
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
Πού έμπλεξα πάλι;...
Γιατί να δει κανείς το ακόλουθο βίντεο;
1. Για να μετρήσει πόσους φραπέδες πίνω.
2. Για να μετρήσει πόσα γαρύφαλα πετάω στον Μαρτάκη.
3. Για να μετρήσει πόσες φορές αλλάζω ρούχα!
4. Για όλα τα παραπάνω.
Και γιατι να δει κανείς το δεύτερο ακόλουθο βίντεο;
1. Για να με δει με τα μουλάρια.
2. Για να με δει στη θαλαμηγο.
3. Για να με δει να χορεύω νησιώτικα σε γάμο.
4. Για όλα τα παραπάνω.
Και επειδή όπως έχω ήδη πει σε προηγούμενες αναρτήσεις «ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» ορίστε και τα έξτρα!
Kαι κάποιες επεξηγήσεις: τον Ιούλιο που πέρασε, συμμετείχα στα γυρίσματα της ταξιδιωτικής εκπομπής «48» του αγγλόφωνου Αλ Τζαζίρα με θέμα την Αθήνα ως συμπαρουσιαστής. Την εκπομπή παρουσιάζει η Αμάντα Πάλμερ και μαζί με την Αλεξία Αμβράζη, την έταιρη συμπαρουσιάστρια, γυρνάγαμε την Αθήνα για δύο 24ωρα! Και αυτό ήταν το αποτέλεσμα!
1. Για να μετρήσει πόσους φραπέδες πίνω.
2. Για να μετρήσει πόσα γαρύφαλα πετάω στον Μαρτάκη.
3. Για να μετρήσει πόσες φορές αλλάζω ρούχα!
4. Για όλα τα παραπάνω.
Και γιατι να δει κανείς το δεύτερο ακόλουθο βίντεο;
1. Για να με δει με τα μουλάρια.
2. Για να με δει στη θαλαμηγο.
3. Για να με δει να χορεύω νησιώτικα σε γάμο.
4. Για όλα τα παραπάνω.
Και επειδή όπως έχω ήδη πει σε προηγούμενες αναρτήσεις «ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» ορίστε και τα έξτρα!
Kαι κάποιες επεξηγήσεις: τον Ιούλιο που πέρασε, συμμετείχα στα γυρίσματα της ταξιδιωτικής εκπομπής «48» του αγγλόφωνου Αλ Τζαζίρα με θέμα την Αθήνα ως συμπαρουσιαστής. Την εκπομπή παρουσιάζει η Αμάντα Πάλμερ και μαζί με την Αλεξία Αμβράζη, την έταιρη συμπαρουσιάστρια, γυρνάγαμε την Αθήνα για δύο 24ωρα! Και αυτό ήταν το αποτέλεσμα!
Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008
Τέσσερις εικόνες αξίζουν όσο 4.000 λέξεις;
Γυρίζοντας από εδώ και από εκεί με τον «Ρομπέν των Δασών», είδαν πολλά τα ματάκια μου...
Βιτρίνα στο Κιλκίς. Το μαγαζί δεν ονομαζόταν «Η χαρά του Παιδέρα», το σετ αγοριών αποτελείται από ένα παντελόνι κι ένα μπλουζάκι.
Ανακοίνωση σε καφετέρια στην Ξάνθη. Γκρίκλις ρουλζ! Εντ δερ ιζ νάθινγκ γιου ορ ένιουαν ελς καν ντου αμπάουτ ιτ!
Αφίσα στα Γιαννιτσά. Έχω την αίσθηση (την έκτη αίσθηση) πως το ζουμί δεν είναι στο όνομα της τραγουδίστριας, αλλά στο τι αναγράφεται ακριβώς από κάτω.
Και καθώς περπατούσα στα στενά της παλιάς πόλης στο Ρέθυμνο, έπεσα πάνω στον Μπομπ Μάρλεϊ. Είναι ένας τυπάκος εκεί που δημιουργεί περιγράμματα μορφών σε μεταλλικά φύλλα. Ο Μάρλεϊ ήταν κρεμασμένος στη βιτρίνα και το φως μέσα από το μαγαζί έριχνε τη σκιά στον τοίχο του σπιτιού απέναντι. Έπρεπε να φωτογραφήσω και την ταμπέλα του τύπου που έλεγε «Ανοιχτά όποτε θέλω»... Βαθιά υπόκλιση στον καλλιτέχνη!
Βιτρίνα στο Κιλκίς. Το μαγαζί δεν ονομαζόταν «Η χαρά του Παιδέρα», το σετ αγοριών αποτελείται από ένα παντελόνι κι ένα μπλουζάκι.
Ανακοίνωση σε καφετέρια στην Ξάνθη. Γκρίκλις ρουλζ! Εντ δερ ιζ νάθινγκ γιου ορ ένιουαν ελς καν ντου αμπάουτ ιτ!
Αφίσα στα Γιαννιτσά. Έχω την αίσθηση (την έκτη αίσθηση) πως το ζουμί δεν είναι στο όνομα της τραγουδίστριας, αλλά στο τι αναγράφεται ακριβώς από κάτω.
Και καθώς περπατούσα στα στενά της παλιάς πόλης στο Ρέθυμνο, έπεσα πάνω στον Μπομπ Μάρλεϊ. Είναι ένας τυπάκος εκεί που δημιουργεί περιγράμματα μορφών σε μεταλλικά φύλλα. Ο Μάρλεϊ ήταν κρεμασμένος στη βιτρίνα και το φως μέσα από το μαγαζί έριχνε τη σκιά στον τοίχο του σπιτιού απέναντι. Έπρεπε να φωτογραφήσω και την ταμπέλα του τύπου που έλεγε «Ανοιχτά όποτε θέλω»... Βαθιά υπόκλιση στον καλλιτέχνη!
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008
Ψωνάρα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! (2)
Ευχαριστώ τον Κωνσταντίνο Πιλάβιο για το βίντεο και φυσικά το bankit που με προσκάλεσε να παίξω στο φεστιβάλ!
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
Σάββατο 31 Μαΐου 2008
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
Γιατί επέστρεφε;
Αυτό ήταν. Αποχαιρέτησε τον Κινέζο συγκατοικό του, φιλώντας τον σταυρωτά, μια συνήθεια που ο νεαρός φοιτητής αγγλικής φιλολογίας από το Πεκίνο είχε αρχίσει να υιοθετεί κι ο ίδιος. Τα κλειδιά του τα είχε ήδη αφήσει στο τραπεζάκι της εισόδου, στο μπρελόκ του υπήρχαν μόνο τα κλειδιά του πατρικού του στη Χαλκίδα.
Κατέβηκε τα σκαλιά όσο πιο γρήγορα μπορούσε και βρέθηκε στο δρόμο χωρίς να το καταλάβει. Κοίταξε δεξιά, μήπως ερχόταν το λεωφορείο, αλλά το μόνο που είδε ήταν μια σειρά ίδια σπίτια. Μόνο το νούμερο στην είσοδο και το περιεχόμενο τους ήταν διαφορετικά. Πάλι καλά.
Το έκοψε με τα πόδια ως το σταθμό. Περνούσε δίπλα από τις διαβάσεις των πεζών και χαμογέλασε. Θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε έρθει, πόσο διασκέδαζε κάνοντας τη διαδρομή διασχίζοντας κάθε διάβαση που συναντούσε μόνο και μόνο για να τη σπάσει στους οδηγούς που σταματούσαν με το που έβλεπαν πεζό πάνω στις ασπρόμαυρες νοητές γέφυρες πεζοδρομίων.
Ο σταθμός του τρένου δεν άργησε να φανεί. Το τρένο δεν φαινόταν να αργεί. Όλα λειτουργούσαν ρολόι, σαν μια τελευταία υπενθύμιση της τελειοθηρίας που πάντα τον πλάνευε. Ακόμα κι όταν κατέρρεε. Η τελειότητα, όχι αυτός. Αυτός έστεκε στην αποβάθρα κοιτάζοντας μία τον αυτόματο πωλητή εισιτηρίων, μία τις ράγες. Οι τελευταίες του λίρες έγιναν εισιτήριο τρένου, σοκολάτες κι ένα μπουκάλι νερό στο αεροδρόμιο.
Στο τσεκ-ιν ξανάκουσε ελληνικά. Αν δεν είχε βαλίτσα, θα είχε κάνει τσεκι-ιν μέσω ίντερνετ, καθυστερώντας λιγάκι την επαφή του με τη μητρική της πατρίδας. Τι άφηνε πίσω του; Μια ζωή. Τι έφερνε μαζί του; Ένα χαρτί. Τι ψέμα, αυτό ήταν το μόνο απτό αποτέλεσμα της παραμονής του εκεί. Πάει η πρώτη σοκολάτα.
Έλεγχος χειραποσκευών, έλεγχος σωματικός, έλεγχος αποφάσεων. Γιατί επέστρεφε;
Χάθηκε για λίγο στο πολύγλωσσο βουτό των καταστημάτων. Έλπιζε σε μία καθυστέρηση. Τίποτα. Πλησίασε την πύλη της πτήσης του. Οι κοινοτυπίες ακούγονταν διαπεραστικές σαν καροτσάκι αποσκευών που φρέναρε, επαναλαμβανόμενες σαν τον βόμβο που δεν παύει στην πίστα του αεροδρομίου: να δεις που στην Αθήνα θα μας πάνε με λεωφορείο, είμαι στο αεροδρόμιο, τι τις έχουν τις φυσούνες, θα σου κάνω αναπάντητη μόλις προσγειωθούμε, ευτυχώς κάθομαι διάδρομο, εννοείται πως θα τα πούμε. Πάει η δεύτερη σοκολάτα.
Σε περίπτωση αποσυμπίεσης του θαλάμου επιβατών, μάσκες, όπως αυτή, θα πέσουν από το χώρο αποθήκευσης πάνω από τη θέσεις σας. Σε περίπτωση αποσυμπίεσης του ηθικού, μάσκες αισιοδοξίας θα ξεσκιστούν από το κρανίο σας, όπως αυτή. Πριν την απογείωση, βεβαιωθείτε πως έχετε δέσει τη ζώνη σας, το ατομικό σας τραπεζάκι είναι κλειστό και το κάθισμά σας βρίσκεται σε όρθια θέση. Πριν το θανατό, βεβαιωθείτε πως έχετε δέσει τα δόντια σας σ' ένα κολιέ από λωρίδες δέρματος, το ατομικό σας τραπεζάκι είναι καλοφτιαγμένο για ν' αντέξει το φέρετρό σας και το κάθισμά σας βρίσκεται στην ορθή θέση του: στα σκουπίδια. Ήπιε μια γουλιά νερό και διάβασε τις οδηγίες χειρισμού της εξόδου κινδύνου. Να κι ένα χρήσιμο ανάγνωσμα.
Τροχοδρόμηση.
Απογείωση.
Πτήση.
Προσγείωση.
Τροχοδρόμηση.
Κάθεται και βλέπει το σύμπαν να σηκώνεται από τη θέση του πριν σβήσει η φωτεινή επιγραφή «προσδεθείτε». Εντάξει, όλα λειτουργούν ρολόι. Όπως δεν πρέπει, αλλά όπως πρέπει. Θα πρέπει απλώς να προσέχει στις διαβάσεις πεζών, να κοιτάζει αριστερά και να περιμένει να περάσει το διερχόμενο αμάξι πρώτα. Η τρίτη σοκολάτα δεν πάει. θα την αφήσει να λιώσει, παραδομένη στον επικείμενο καύσωνα.
Κατέβηκε τα σκαλιά όσο πιο γρήγορα μπορούσε και βρέθηκε στο δρόμο χωρίς να το καταλάβει. Κοίταξε δεξιά, μήπως ερχόταν το λεωφορείο, αλλά το μόνο που είδε ήταν μια σειρά ίδια σπίτια. Μόνο το νούμερο στην είσοδο και το περιεχόμενο τους ήταν διαφορετικά. Πάλι καλά.
Το έκοψε με τα πόδια ως το σταθμό. Περνούσε δίπλα από τις διαβάσεις των πεζών και χαμογέλασε. Θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε έρθει, πόσο διασκέδαζε κάνοντας τη διαδρομή διασχίζοντας κάθε διάβαση που συναντούσε μόνο και μόνο για να τη σπάσει στους οδηγούς που σταματούσαν με το που έβλεπαν πεζό πάνω στις ασπρόμαυρες νοητές γέφυρες πεζοδρομίων.
Ο σταθμός του τρένου δεν άργησε να φανεί. Το τρένο δεν φαινόταν να αργεί. Όλα λειτουργούσαν ρολόι, σαν μια τελευταία υπενθύμιση της τελειοθηρίας που πάντα τον πλάνευε. Ακόμα κι όταν κατέρρεε. Η τελειότητα, όχι αυτός. Αυτός έστεκε στην αποβάθρα κοιτάζοντας μία τον αυτόματο πωλητή εισιτηρίων, μία τις ράγες. Οι τελευταίες του λίρες έγιναν εισιτήριο τρένου, σοκολάτες κι ένα μπουκάλι νερό στο αεροδρόμιο.
Στο τσεκ-ιν ξανάκουσε ελληνικά. Αν δεν είχε βαλίτσα, θα είχε κάνει τσεκι-ιν μέσω ίντερνετ, καθυστερώντας λιγάκι την επαφή του με τη μητρική της πατρίδας. Τι άφηνε πίσω του; Μια ζωή. Τι έφερνε μαζί του; Ένα χαρτί. Τι ψέμα, αυτό ήταν το μόνο απτό αποτέλεσμα της παραμονής του εκεί. Πάει η πρώτη σοκολάτα.
Έλεγχος χειραποσκευών, έλεγχος σωματικός, έλεγχος αποφάσεων. Γιατί επέστρεφε;
Χάθηκε για λίγο στο πολύγλωσσο βουτό των καταστημάτων. Έλπιζε σε μία καθυστέρηση. Τίποτα. Πλησίασε την πύλη της πτήσης του. Οι κοινοτυπίες ακούγονταν διαπεραστικές σαν καροτσάκι αποσκευών που φρέναρε, επαναλαμβανόμενες σαν τον βόμβο που δεν παύει στην πίστα του αεροδρομίου: να δεις που στην Αθήνα θα μας πάνε με λεωφορείο, είμαι στο αεροδρόμιο, τι τις έχουν τις φυσούνες, θα σου κάνω αναπάντητη μόλις προσγειωθούμε, ευτυχώς κάθομαι διάδρομο, εννοείται πως θα τα πούμε. Πάει η δεύτερη σοκολάτα.
Σε περίπτωση αποσυμπίεσης του θαλάμου επιβατών, μάσκες, όπως αυτή, θα πέσουν από το χώρο αποθήκευσης πάνω από τη θέσεις σας. Σε περίπτωση αποσυμπίεσης του ηθικού, μάσκες αισιοδοξίας θα ξεσκιστούν από το κρανίο σας, όπως αυτή. Πριν την απογείωση, βεβαιωθείτε πως έχετε δέσει τη ζώνη σας, το ατομικό σας τραπεζάκι είναι κλειστό και το κάθισμά σας βρίσκεται σε όρθια θέση. Πριν το θανατό, βεβαιωθείτε πως έχετε δέσει τα δόντια σας σ' ένα κολιέ από λωρίδες δέρματος, το ατομικό σας τραπεζάκι είναι καλοφτιαγμένο για ν' αντέξει το φέρετρό σας και το κάθισμά σας βρίσκεται στην ορθή θέση του: στα σκουπίδια. Ήπιε μια γουλιά νερό και διάβασε τις οδηγίες χειρισμού της εξόδου κινδύνου. Να κι ένα χρήσιμο ανάγνωσμα.
Τροχοδρόμηση.
Απογείωση.
Πτήση.
Προσγείωση.
Τροχοδρόμηση.
Κάθεται και βλέπει το σύμπαν να σηκώνεται από τη θέση του πριν σβήσει η φωτεινή επιγραφή «προσδεθείτε». Εντάξει, όλα λειτουργούν ρολόι. Όπως δεν πρέπει, αλλά όπως πρέπει. Θα πρέπει απλώς να προσέχει στις διαβάσεις πεζών, να κοιτάζει αριστερά και να περιμένει να περάσει το διερχόμενο αμάξι πρώτα. Η τρίτη σοκολάτα δεν πάει. θα την αφήσει να λιώσει, παραδομένη στον επικείμενο καύσωνα.
Σάββατο 10 Μαΐου 2008
Παιδικό τραγουδάκι
Αχ, και νά 'μουν αμοιβάδα
Να μη ζούσα στην Ελλάδα
Να περνούσε η ζαλάδα
Να χανόμουν στη γυαλάδα
Να μη ζούσα στην Ελλάδα
Να περνούσε η ζαλάδα
Να χανόμουν στη γυαλάδα
Τρίτη 22 Απριλίου 2008
Donde esta mi maleta?!
Αύριο, τέτοια ώρα, θα βρίσκομαι στη Μαδρίτη! Κάνω επανάληψη στα ισπανικά που είχα κάνει κάποτε (το '92, πριν γίνουν της μόδας, εννοείται) ακούγοντας τραγουδάκια στο YouTube.
Virginia, ya vengo para traerte a vivir conmigo en Atenas!
Virginia, ya vengo para traerte a vivir conmigo en Atenas!
Κυριακή 20 Απριλίου 2008
Μάθηματα ζωής.
Όλοι μας έχουμε κάποιον ή κάτι που κάποια στιγμή στη ζωή μας μάς τα εξήγησε όλα (ή έστω αρκετά). Εμένα μου τα εξήγησε όλα το έργο του Στίβεν Σόντχαϊμ, πρώτα οι στίχοι και μετά η μουσική του.
Αυτή τη στιγμή που γράφω ό,τι γράφω, έκλεισε ένας κύκλος στη ζωή μου. Και αυτό που μου έχει κολλήσει στο μυαλό είναι αυτό το τραγούδι του από το έργο του Merrily We Roll Along.
All right, now you know:
Life is crummy.
Well, now you know.
I mean, big surprise:
People love you and tell you lies.
Bricks can fall out of clear blue skies.
Put your dimple down,
Now you know.
Okay, there you go —
Learn to live with it,
Now you know.
It's called flowers wilt,
It's called apples rot,
It's called theives get rich and saints get shot,
It's called God don't answer prayers a lot,
Okay, now you know.
Okay, now you know,
Now forget it.
Don't fall apart at the seams.
It's called letting go your illusions,
And don't confuse them with dreams.
Yes sir, quite a blow —
Don't regret it,
And don't let's go to extremes.
It's called what's your choice?
It's called count to ten.
It's called burn your bridges, start again.
You should burn them every now and then
Or you'll never grow!
Because now you grow.
That's the killer, is
Now you grow.
You're right, nothing's fair,
And it's all a plot,
And tomorrow doesn't look so hot —
Right, you better look at what you've got:
Over here, hello?
Okay, now you know,
Right?
Εντάξει. Ξέρω.
Αυτή τη στιγμή που γράφω ό,τι γράφω, έκλεισε ένας κύκλος στη ζωή μου. Και αυτό που μου έχει κολλήσει στο μυαλό είναι αυτό το τραγούδι του από το έργο του Merrily We Roll Along.
All right, now you know:
Life is crummy.
Well, now you know.
I mean, big surprise:
People love you and tell you lies.
Bricks can fall out of clear blue skies.
Put your dimple down,
Now you know.
Okay, there you go —
Learn to live with it,
Now you know.
It's called flowers wilt,
It's called apples rot,
It's called theives get rich and saints get shot,
It's called God don't answer prayers a lot,
Okay, now you know.
Okay, now you know,
Now forget it.
Don't fall apart at the seams.
It's called letting go your illusions,
And don't confuse them with dreams.
Yes sir, quite a blow —
Don't regret it,
And don't let's go to extremes.
It's called what's your choice?
It's called count to ten.
It's called burn your bridges, start again.
You should burn them every now and then
Or you'll never grow!
Because now you grow.
That's the killer, is
Now you grow.
You're right, nothing's fair,
And it's all a plot,
And tomorrow doesn't look so hot —
Right, you better look at what you've got:
Over here, hello?
Okay, now you know,
Right?
Εντάξει. Ξέρω.
Πέμπτη 17 Απριλίου 2008
Παρασκευή 11 Απριλίου 2008
Σήμερα έχω γενέθλια!
Σήμερα έχω γενέθλια. Που σημαίνει πως πριν 32 χρόνια η μάνα μου πόνεσε πολύ για να με φέρει στον κόσμο, ενώ ο πατέρας μου κόμπαζε πως απέκτησε γιο! Όταν η ζωή σου ξεκινά με κλισέ, με κλισέ θα συνεχίσει.
Τέλος πάντων, φέτος για πρώτη φορά νομίζω, έκανα τους λιγότερους απολογισμούς λόγω γενεθλίων. Ο χρόνος που πέρασε ήταν αρκετά γεμάτος, κι ο χρόνος που ανοίγεται φαίνεται να είναι ακόμα πιο γεμάτος.
Μπορεί να μην πέτυχα κάθε στόχο μου, με πέτυχαν όμως στόχοι που δεν τους περίμενα. Κάτι είναι κι αυτό.
Θα συνεχίσω να σπάω τα δεσμά του παρελθόντος και με το μέταλό τους θα χύσω τα δεσμά του μέλλοντος.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
Τέλος πάντων, φέτος για πρώτη φορά νομίζω, έκανα τους λιγότερους απολογισμούς λόγω γενεθλίων. Ο χρόνος που πέρασε ήταν αρκετά γεμάτος, κι ο χρόνος που ανοίγεται φαίνεται να είναι ακόμα πιο γεμάτος.
Μπορεί να μην πέτυχα κάθε στόχο μου, με πέτυχαν όμως στόχοι που δεν τους περίμενα. Κάτι είναι κι αυτό.
Θα συνεχίσω να σπάω τα δεσμά του παρελθόντος και με το μέταλό τους θα χύσω τα δεσμά του μέλλοντος.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
Τρίτη 8 Απριλίου 2008
Όταν η ποιότητα συναντα την ποσότητα!
Τα τελευταία χρόνια, δουλεύω στο φεστιβάλ Ecofilms σε διάφορα πόστα, έχω κάνει γραφείο φιλοξενίας, διερμηνείες, επιμέλεια και μεταφράσεις για τον κατάλογο και χίλια άλλα. Το φεστιβάλ γίνεται στη Ρόδο και προβάλλει ταινίες οικολογικού, ακτιβιστικού και εικαστικού ενδιαφέροντος. Έχω δει πολλά αριστουργήματα, αλλά και πολλές (μα πάρα πολλές) φόλες...
Φέτος, για πρώτη φορά, δεν θα καταφέρω να πάω, λόγω άλλων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Σήμερα όμως, μιλούσα με μια συνάδελφο που μου θύμισε την αξεπέραστη ζητουλίαση των σκηνοθετών να προβληθούν στο φεστιβάλ, κι έτσι προέκυψε μέσω msn το εξής ποίημα:
Το ποίημα του Έλληνα σινέ-Ζήτουλα
Μια ταινιούλα έκανα
Και θέλω να την παίξω
Σε φεστιβάλ αλλιώτικα
Κι Ελλάδα και πιο έξω
Κρατάει δυόμισι λεπτά
Και νόημα δε βγάζει
Είναι τρεις Σέρβες τραβεστί
Και ένας που τις κράζει
Έχω κάνει κι άλλη μία
Είναι πιο μεγάλου μήκους
Που μιλά για μια γυναίκα
Που μιλά σε κάτι φίκους
Αν δεν θέλετε ταινία
Είμαι δημοσιογράφος
Στα κουτσομπολιά της Ρόδου
Είμαι πάντα σκέτος τάφος
Και κριτική επιτροπή
Αν είναι να σας κάνω
Τις τσάμπα τις διακοπές
Στη Ρόδο, δεν τις χάνω
Φέτος, για πρώτη φορά, δεν θα καταφέρω να πάω, λόγω άλλων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Σήμερα όμως, μιλούσα με μια συνάδελφο που μου θύμισε την αξεπέραστη ζητουλίαση των σκηνοθετών να προβληθούν στο φεστιβάλ, κι έτσι προέκυψε μέσω msn το εξής ποίημα:
Το ποίημα του Έλληνα σινέ-Ζήτουλα
Μια ταινιούλα έκανα
Και θέλω να την παίξω
Σε φεστιβάλ αλλιώτικα
Κι Ελλάδα και πιο έξω
Κρατάει δυόμισι λεπτά
Και νόημα δε βγάζει
Είναι τρεις Σέρβες τραβεστί
Και ένας που τις κράζει
Έχω κάνει κι άλλη μία
Είναι πιο μεγάλου μήκους
Που μιλά για μια γυναίκα
Που μιλά σε κάτι φίκους
Αν δεν θέλετε ταινία
Είμαι δημοσιογράφος
Στα κουτσομπολιά της Ρόδου
Είμαι πάντα σκέτος τάφος
Και κριτική επιτροπή
Αν είναι να σας κάνω
Τις τσάμπα τις διακοπές
Στη Ρόδο, δεν τις χάνω
Μας πήρανε χαμπάρι...
Ο φίλος μου ο Γιώργης πήγε στο Λονδίνο! Και με το που γύρισε, τι μου έστειλε μέσω msn; Μια φωτογραφία που τράβηξε με την ταμπέλα της οδού Φλιτ!
Τι να κάνω εγώ τώρα;
- Να σκεφτώ πως τον είχα πρήξει με τον Sweeney Todd, the demon barber of Fleet street;
- Να χαρώ που με θυμήθηκε και τράβηξε αυτή τη φωτογραφία;
- Να χαρώ ακόμα περισσότερο που πήγε καλά σε όσα έκανε στο ταξίδι του;
- Όλα τα παραπάνω
Εννοείται πως η σωστή απάντηση είναι το (4).
Πέμπτη 3 Απριλίου 2008
Τετάρτη 2 Απριλίου 2008
Την έκανα τη μαλακία...
Την έκανα τη μαλακία! Έφτιαξα μπλογκ! Να δω τι θα το κάνω τώρα... Το βρήκα, θα το χρησιμοποιήσω προς όφελός μου, έτσι απροκάλυπτα! Πάμε!
N Y X T E Σ K Ω M Ω Δ I A Σ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ONE MAN STAND-UP COMEDY SHOW
ΑΝΤΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΥ
ένας σταντ-απ μονόλογος
του Δημήτρη Δημόπουλου
Τι κάνεις όταν οι παιδικοί φίλοι, οι συμμαθητές και οι συμφοιτητές σου επιστρέφουν ένας-ένας από τα εξωτερικά με τα μεταπτυχιακά τους; Τους υπενθυμίζεις, με μια παράσταση, πως θα μένουν με τους γονείς τους και πως θα πληρώνονται ένα μίζερο μισθό, τι άλλο! Και όλα αυτά, για να μη σε ρωτάνε «εσύ τι κάνεις στη ζωή σου;»...
Για 6 παραστάσεις! Δευτέρα και Τρίτη στις 22:00.
31/3 AVANT PREMIERE ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
1/4
7/4
8/4
14/4
15/4
Comedy Club @ TrickyTrickArt
Αιόλου 48-50, Μοναστηράκι
τηλέφωνα κρατήσεων: 2103311009, 6973371601
τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ με κρασί
www.standupcomedy.gr
www.comedyclubgreece.blogspot.com
N Y X T E Σ K Ω M Ω Δ I A Σ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ONE MAN STAND-UP COMEDY SHOW
ΑΝΤΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΥ
ένας σταντ-απ μονόλογος
του Δημήτρη Δημόπουλου
Τι κάνεις όταν οι παιδικοί φίλοι, οι συμμαθητές και οι συμφοιτητές σου επιστρέφουν ένας-ένας από τα εξωτερικά με τα μεταπτυχιακά τους; Τους υπενθυμίζεις, με μια παράσταση, πως θα μένουν με τους γονείς τους και πως θα πληρώνονται ένα μίζερο μισθό, τι άλλο! Και όλα αυτά, για να μη σε ρωτάνε «εσύ τι κάνεις στη ζωή σου;»...
Για 6 παραστάσεις! Δευτέρα και Τρίτη στις 22:00.
31/3 AVANT PREMIERE ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
1/4
7/4
8/4
14/4
15/4
Comedy Club @ TrickyTrickArt
Αιόλου 48-50, Μοναστηράκι
τηλέφωνα κρατήσεων: 2103311009, 6973371601
τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ με κρασί
www.standupcomedy.gr
www.comedyclubgreece.blogspot.com
