Τι χαρά και τι τιμή να συμμετέχω στο χριστουγεννιάτικο επεισόδιο που γύρισε Το Ίδρυμα (που γράφουν οι Abovo και σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Πιλάβιος)! Με είδα μόλις, και οφείλω να πω πως οφείλω να μοιραστώ τα μυστικά της υποκριτικής μου.
Γενικό πλάνο. Φροντίζουμε να στεκόμαστε πίσω από ένα έπιπλο, ώστε να μη φαίνεται το πόσο έχουμε παχύνει, πόσο μάλλον όταν στη σκηνή συμμετέχει ο Λευτέρης Ελευθερίου, που μπορεί και βάζει το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι. Την οπτική ψευδαίσθηση του λεπτού σώματος συμπληρώνει το μούσι που δημιουργεί γωνίες στο πρόσωπο. Οι γυναίκες συνάδελφοι ας μην το δοκιμάσουν όμως αυτό...
Κοντινό πλάνο #1. Η θλίψη, η κατανόηση, η συμπόνια. Εννοείται πως παίζουμε με πράσινο μπλουζάκι και έχουμε απαιτήσει τα βίντεο πίσω στις οθόνες να είναι και αυτά πράσινα ώστε να τονίζεται το μάτι. Σπάμε την πρασινίλα με ένα μαύρο φανελάκι, γιατι -ως γνωστόν- το μαύρο κόβει.
Κοντινό πλάνο #2. Η οργή, το μίσος, η κατάρα! Το φόντο αλλάζει σε ένα πιο θερμό χρώμα, ένα κεραμιδοκοκκινοκαφέ που τονίζει την ένταση του συναισθήματος.
Κοντινό πλάνο #3. Η συγκατάβαση, η κατανόηση, η λύση του δράματος. Επιστρέφουμε στο πράσινο φόντο, ώστε να υπάρξει μία ένωση με το σύμπαν και την αρμονία του.
