Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Τέσσερις εικόνες αξίζουν όσο 4.000 λέξεις;

Γυρίζοντας από εδώ και από εκεί με τον «Ρομπέν των Δασών», είδαν πολλά τα ματάκια μου...


Βιτρίνα στο Κιλκίς. Το μαγαζί δεν ονομαζόταν «Η χαρά του Παιδέρα», το σετ αγοριών αποτελείται από ένα παντελόνι κι ένα μπλουζάκι.




Ανακοίνωση σε καφετέρια στην Ξάνθη. Γκρίκλις ρουλζ! Εντ δερ ιζ νάθινγκ γιου ορ ένιουαν ελς καν ντου αμπάουτ ιτ!




Αφίσα στα Γιαννιτσά. Έχω την αίσθηση (την έκτη αίσθηση) πως το ζουμί δεν είναι στο όνομα της τραγουδίστριας, αλλά στο τι αναγράφεται ακριβώς από κάτω.




Και καθώς περπατούσα στα στενά της παλιάς πόλης στο Ρέθυμνο, έπεσα πάνω στον Μπομπ Μάρλεϊ. Είναι ένας τυπάκος εκεί που δημιουργεί περιγράμματα μορφών σε μεταλλικά φύλλα. Ο Μάρλεϊ ήταν κρεμασμένος στη βιτρίνα και το φως μέσα από το μαγαζί έριχνε τη σκιά στον τοίχο του σπιτιού απέναντι. Έπρεπε να φωτογραφήσω και την ταμπέλα του τύπου που έλεγε «Ανοιχτά όποτε θέλω»... Βαθιά υπόκλιση στον καλλιτέχνη!